14, మే 2010, శుక్రవారం

పదిలం…

వసంతఋతు ఆగమనం పదిలం..
శరత్ కాలపూ “వెన్నెల” పదిలం..
నా కన్నుల్లో.. నీ రూపం పదిలం..
నా గుండెల్లో..నీ భావం పదిలం..

నీకేదో చెప్పాలని ఎడ్చే…
నా మదిలో శ్వాసలు ఎన్నో పదిలం….!!
నీవైపే చూడాలని తపించు…
కళ్ళలో వేల బాసలు పదిలం…!!

గుడిగంటలాగ నువు నవ్వేస్తావు…
నా గుండె గొంతుకను నలిపేస్తావు..
ఏదో చెప్పాలను నా ఆత్రాన్నీ…
అమాంతం నువ్వు చిదిమేస్తావు…..!!


నీ మాటల్లో.. సంకేతం పదిలం…
నీవల్లే సంతోషం పదిలం…
బరువైన గుండె తలపులు పదిలం…
చెరువైన కళ్ళ చేష్టలు పదిలం….

రక్కసి చూపులు కోరలు చాచగ..
కొంటె తనపు నీ నవ్వులు పదిలం…!!
స్నేహితుడిచ్చాడంటూ చూపిన..
కొత్తపరిమలపు పువ్వులు పదిలం…!!

చిన్ని బాధకే ఏడుస్తావు..
నువ్వేడుస్తూ నన్నేడ్పిస్తావు..
నీకొరకే..నేనేదొ చెప్తే..
వద్దంటూ నన్నాపేస్తావు..!!


తెలిసీతెలియ”నీ” సూక్తులు పదిలం..
బాధలు పదిలం..భయాలు పదిలం..
“రా” అంటూ నీ పలుకులు పదిలం..
తిట్లూ పదిలం..అగచాట్లూ పదిలం..

చంద్రుడు వెన్నై అలా కరిగినా…!!
సూర్యుడు ధరనిని ముద్దులాడినా..!!
నా మనసులో నీ “స్నేహం” పదిలం..
ఈ వయసులో.. ఓ వరమే పదిలం…

పదిలం…
పదిలం…
పదిలం…

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి